cerita tadi

pagi smalam blk kg yong peng. urgent. hantar brg2 ayah pnye psaraan. so pagi td naik bas balik sini smula. naik kkkl dari bp. pukul 930. single seat dah abes. so tpakse duk double seat yg x diketahui sape org kat sblah nih. baru nak pasang music player je ade sorang uncle salah tempat duduk. die duduk kat single seat. rupanye seat die sblah aku.. aiseh. demand sungguh suruh aku bangun sebab nak masuk. pdhal besa amat ruang die nak lalu. aiseh lagi.. uncle ni bau rokok dan masam! die bawak selai paper ngan satu buku kecik je. x nampak cam traveller. then die tanye;

uncle : dik, nak pegi penang ka?

aku : x lah uncle. nak g kl la [aiseh aku salah bas ke die nih?]

uncle : oooh, sama la aku..

HAAAAAAAAAA??? dah tu yang ko tanye aku nak p penang tu pasallllll apeeeee?? aku dah start pk uncle nih cam x brape betul. so aku malas nak layan die, pasang la player and start bukak the kite runner yg x abesh2 bace lg... agak bas dah jalan 5 min tgh khusyuk baca... org tua nih selambanye kacau aku lagi;

uncle : dik, sekolah kl sana ka?

aku : ah ye.. ye..

uncle : oooh, sama la aku.. aku sekolah gak [sambil tunjuk buku yg die tgh bace, then tunjuk cover buku tu kat aku.. then die gelak2 LOL]

aku : haa? [x paham lalu tgk coer buku die]

buku : [ada gambar 3 ekor kuda sedang berlari dan nombor2]

BBBAAAAAABBBBBB 111111111111 !!! apsal la ade orang camnih dalam dunia nih???? dan kenapa aku ditakdirkan duduk kat seblah die hari nihhhh??? aku terus x pandang2 die lagi. walaupun aku perasan bape kali die tgk aku cam nak bual2. huh. xde maknenye! then die tgk aku x respon die bukak buku lumba kuda die tuh. smpat gak usha die bleh plak wat formula cam sistem piramid suma tuh wat nombor. omg~ naseb die senyap je smpai la kl. huh~ macam2!

* * * * *

one of my very best fren mom's tgh ade kat icu. keadaan mcm sgt teruk. smpai doc said dah x bleh buat apa2. please pray for her, frens. i knw her and she's very nice mom. i apologized to imnie i cant come visit her mom like d others did today. and she said its ok, she'l cry if i did; sbb ibu pernah peluk kau, nut. ouch.. :'((
even kak mun yg pergi tgk pun crying when i called her asking whats happening there. sheet. i feel like wanna cry now! so whoever read this, berdoalah ibu im dipanjangkan umurnya dan sembuh sepenuhnya. AMIN.

* * * * *



just one page of this book really make me cry. amir reads d letter hassan wrote for him and when rahim khan tell him hassan was murdered by d Taliban, amir is like, NO NO NO. ouch.. :'[
nasib pakai rayban, malu kalau x kat uncle judi sblah..